Pewien uczony z północy wybrał się do gorących krajów. Oprócz dotkliwej zmiany klimatu na miejscu poznaje też obyczaje mieszkańców. W odkrywaniu południowego świata towarzyszy mu własny cień. Raz krótszy, raz dłuższy pojawia się z różnych stron w zależności od słońca. Pewnego wieczoru cień wyrusza na przeszpiegi do przeciwległego mieszkania. Nazajutrz okazuje się, że choć cień miał odłączyć się tylko na chwilę, nie wraca do swego pana.

Opowieść o mężczyźnie, którego cień zaczął żyć własnym życiem jest doskonałą metaforą ludzkiej natury. Każdy człowiek ma w sobie jasną i ciemną stronę. Od nas zależy, która z nich zapanuje nad drugą.

Hans Christian Andersen (1805-1875) – duński pisarz i poeta. Pochodził z biednej rodziny, był synem szewca i praczki. Od dzieciństwa cechował się bogatą wyobraźnią. Marzył o tym, by tworzyć. W wieku 14 lat wyjechał z domu do Kopenhagi, by uczyć się i pisać. Debiutował zbiorem opowiadań „Młodzieńcze próby" (1822). Wiele podróżował po Europie. Wydał kilka powieści, tomików wierszy oraz ponad trzydzieści utworów dramatycznych. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero baśnie. Łącznie napisał ich blisko 150. Część z nich to zapisy znanych Andersenowi utworów ludowych. Wiele z baśni ma charakter autobiograficzny, jak np. "Brzydkie kaczątko", i przeznaczonych jest dla osób dorosłych, a tylko nieliczne nadają się do czytania najmłodszym. Do najbardziej znanych baśni Andersena należą m.in.: "Mała syrenka", "Nowe szaty cesarza", "Calineczka" i "Królowa Śniegu". Baśnie zostały przetłumaczone na ponad 100 języków, a ich nowe adaptacje ukazują się także współcześnie.