-
サマリー
あらすじ・解説
कश्चन राजा स्वपुत्रान् शिक्षयितुम् आचार्यं नियुक्तवान् । आचार्येण नानाविधैः उपायैः राजपुत्राणां शिक्षणं कृतं, किन्तु ते शीघ्रं विस्मरन्ति स्म । ततः आचार्यः तान् शिष्यान् घटस्य उदाहरणेन मननस्य महत्त्वं अबोधयत् । एतत् श्रुत्वा राजकुमाराः मननेन बुद्धिमन्तः अभवन् । तेषां बुद्धिमत्तां दृष्ट्वा सन्तुष्टः राजा आचार्याय अर्धराज्यं दातुम् ऐच्छत् । परं आचार्येण उक्तं यत् "अध्यापनमेव मम धर्मः, न प्रतिफलम् ।"
(“केन्द्रीयसंस्कृतविश्वविद्यालयस्य अष्टादशीयोजनान्तर्गततया एतासां कथानां ध्वनिप्रक्षेपणं क्रियते”)
A king appointed a teacher to educate his sons. The teacher tried to teach them in various ways, but they would forget quickly. Then, the teacher explained to them the importance of reflection, just as a pot must be repeatedly dipped to collect water. Hearing this, the princes began reflecting on their learning and became wise. Seeing their wisdom, the king was pleased and wished to grant the teacher half his kingdom. However, the teacher said, "Teaching is my duty, not receiving rewards."