Een Bruggeling in Parijs
De opmerkelijke carrière van Hébert Leemans.

Aflevering 2: Parijs

In het Parijs van de eerste helft van de achttiende eeuw was er geen gebrek aan Vlaamse migranten. Vaak ging het om geschoolde ambachtslieden.
Zij werden aangetrokken door de grootste markt voor luxe-producten in Europa in wat sinds de dood van Lodewijk XIV in 1715 een tijdperk van vrede, stabiliteit en economische ontwikkeling was.

Volgens het eeuwenoude patroon hadden ook de Vlaamse migranten de neiging om in elkaars buurt te wonen en elkanders gezelschap op te zoeken rond een aantal kroegen en verenigingen.

Onder hen bevonden zich ook kunstenaars. Antoine Watteau (1684-1721), verhuisde vanuit het Frans- Vlaamse Valenciennes naar de hoofdstad en profiteerde van zijn Vlaams erfgoed om een van Frankrijks meest invloedrijke schilders uit de achttiende eeuw te worden.

In 1771 won Joseph Suvée (1743-1807), geboren te Brugge, de prestigieuze Prix de Rome voor Jacques-Louis David. Wat gold voor schilders, gold ook voor muzikanten. Hébert Leemans was net als zijn generatiegenoot Suvée een Bruggeling die rond diezelfde tijd naar de Franse hoofdstad trok. Daar speelde hij een belangrijke rol in de ontwikkeling van de vroege Franse symfonische stijl.

www.terranovacollective.com