QAIRAN ELIM (Қайран елім / Mój drogi kraju / O, moja Święta Ziemio!) to przejmująca

pieśń-modlitwa, przesiąknięta bólem ludzkiej duszy o przyszłość Ziemi i troską o przyszłość

planety. Zarazem jest to wspaniały przykład nierozerwalnej więzi i miłości do ojczyzny

wielkich przodków. Utwór miał premierę 9 sierpnia 2020 roku, w czasie pandemii covidu.

Muzykę skomponował Renat Gaissin, a słowa napisali Daniyar Aldabergen i Oral Baisengir.

Dimash wstrząsająco przekazuje swoje pragnienie: „Moja ukochana, ojczyzno moja, bądź

zdrowa, ojczyzno. Niech twoje serce bije wiecznie, jak przez wieki. To jedyne moje

życzenie”. O tej niezwykle ważnej kompozycji w twórczości Dimasha i o interpretacji innych

wykonawców opowiada ALICJA SZCZYGIEŁ i SYLWIA NAWROCKA.

MADEMOISELLE HYDE to utwór skomponowany przez Igora Krutoya do słów Lary
Fabian, która była jego pierwszą wykonawczynią. Piosenka miała swoją premierę w 2010
roku, kiedy ukazał się wspólny album obojga twórców, zatytułowany „Mademoiselle
Żywago”. „Mademoiselle Hyde” to popisowy numer Dimasha, w którym prezentuje on swoje
niezwykłe umiejętności techniczne. W tej mrocznej piosence Dimash absolutnie perfekcyjnie
interpretuje głosem intrygujący tekst o walce dwóch stron w człowieku – dobra i zła, jasności
i ciemności. Pierwszy raz Dimash wykonał „Mademoiselle Hyde” 22 marca 2019 roku
podczas kremlowskiego koncertu w ramach tournée D-Dynasty. O innych wspaniałych
wykonaniach tego coveru w audycji Historia Jednej Piosenki w Radiu Dimash opowiada
URSZULA WŁODARSKA.

OMIR (Өмір, Życie) to dar Dimasha dla fanów z okazji jego 29 urodzin – 24 maja 2023 roku.
Autorem muzyki i słów tego pięknego, przejmującego utworu jest sam Dimash. W poruszających słowach Dimash dokonuje podsumowania swojego dotychczasowego życia i twórczej kariery. Utwór ma niezwykle filozoficzny, refleksyjny i nostalgiczny charakter.
„Życie to szereg smutków i radości. Ile zagadek jest w tym ziemskim życiu? Życie, kocham cię namiętnie, czasami jesteś jak lato, czasami jak wiosna, a czasami jak burza. Dziękuję ci, kocham cię, cenię cię, doceniam. Przeznaczenie, nie doprowadzaj mnie do łez w drodze po
marzenia. Życie, wspieraj mnie, nie powalaj mnie na ziemię, nie każ mi błagać o przebaczenie”. O tym przeszywającym duszę utworze opowiada WIOLA KAMIŃSKA.