検索キーワード： ナレーター "Mehmet Atay" すべてのカテゴリー

"Sevda, sevda, sevda derler behey yarenler... Görmeyene bir acayip hal olur..." 17. asır ortaları. Anadolu'yu dalga dalga saran bir ses var. Karacaoğlan derlerdi adına. Bir bahar Karacakız' ın yavuklusu, başka baharda ise Elif' in tutkulusuydu.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Gönül gurbet ele çıkma Ya gelinir ya gelinmez Her dilbere meyil verme Ya sevilir ya sevilmez... Emrah der ki düştüm dile Bülbül figan eder güle Güzel sevmek bir sarp kale Ya alınır ya alınmaz.

FEAT DESCAşksız ve paramparçaydı yaşam Bir inancın yüceliğinde buldum seni Bir kavganın güzelliğinde sevdim Bitmedi daha sürüyor o kavga Ve sürecek Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek.

M.Ö. 12’nci yüzyılın başlarından sonra gerçekleşen Ege göçleri nedeniyle Anadolu yüzünü politika ve kültür alanlarında Batı’ya çevirir ve Roma Devrinin sonuna kadar Batı dünyasının atmosferi içinde yaşar. Herodot Batı Anadolu’da, Lidya’da oturan Etrüsklerin bir kıtlık felâketi nedeniyle İtalya’ya göç ettiklerini anlatır. Gene Herodot’un anlattığı son Lidya kralı Krezüs’ün hazineleri masalı, muhtemelen Lidyalıların madeni sikkeleri icat etmekle, dünya tarihine yaptıkları katkıdan kaynaklanmaktadır.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

11'inci13'üncü yüzyıl Gürcü tarih yazarları, anlattıkları olayların görgü tanığı veya katılımcısı olmuşlardır. "Kurucu David'in Tarihi" adlı eserin yazarı, Malazgirt savaşından sonra, 1073 yılında Bizans'la Selçuklular arasında gerçekleştirilmiş olan barış anlaşmasının özellikle, Gürcistan için önem taşıdığını, Selçukluların komşuluğu ve aralıksız saldırıları sonucunda Anadolu'daki devletlerin güçten düşmesinden dolayı Gürcistan'ın hiçbir yerden yardım bekleyemediğini bildirir.

Rüzgar gibi uçan atların üstünde; uzun saçlı, yaylı ve mızraklı cengaverler geliyor Anadolu'ya... 1084 yılının sonlarıydı.

Bu kitapta, Ceyhan Saldanlı’nın başarılı iş hayatının arkasında saklı kalmış olan mütevazı kişiliğine şahit olacaksınız. Aile hayatına bakışını, yaşadığı sevinçlerini, her ne kadar metanetli olsa da yaşadığı sıkıntıları göreceksiniz. Yeni bir girişimindeki heyecan ve coşkusunu, kariyer yolculuğunda içinde bulunduğu zorlukları, gelecek umutlarını, sıfırdan zirveye giden başarı yolundaki çabalarına ortak olacaksınız.

Halikarnas Balıkçısı, Mavi Sürgün için demişti ki: "Karakolda ona, İstiklal Mahkemesi'ne gideceksin denir. Niçin İstiklal Mahkemesi'ne gittiğini bilmez. İki jandarma ile, kelepçeli olarak İstiklal Mahkemesi'ne sürüklenir. Mahkemenin bulduğu bir suç vardır. Sonunda cezasının idam olacağı anlaşılır. Sabırlık ve tarlakuşu eller, göğüste kavuşturulmuş, idamı bekler. Sürgün edileceksin, denilir. Sürgün yeri Bodrum, bir muammadır, bir karanlıktır. Ama işte apansız karanlık kalmaz. Bu Mavi Sürgün yazısı, bu işin nasıl olduğunu anlatacaktır."

Bugünkü Batı medeniyeti kökenlerini büyük ölçüde Anadolu topraklarında M.Ö. 1200’den sonra gerçekleşen kültür gelişmelerine borçlu olduğuna göre, kültür mirasımızın Akdeniz ve Ege kökenleri, aslında Avrupa ile paylaştığımız ortak bir mirası ifade ediyor. Son zamanlarda, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, halkın kökenlerini araştırma arzusu ve merakı yaygın hale gelmiştir. Batılı insanların “Biz nereden geldik? Aslımız nedir?” sorularına cevap arayış gayretleri içinde karşılarına çıkan destan ve efsaneler arasında bilimsel çalışmalarla doğrulanmasını bekledikleri öykülerin sayısı giderek artıyor.

Daha çok ozan olarak tanıdığımız Hasan Hüseyin'in mizah öykülerini topladığı kitaplarından "Made in Turkey" içinde yer alan beş öyküyü burada bulacaksınız. AleladeHarikulade, Burdan Çıktık, Operada Bir Vatandaş, Cüzzamlılara Mahsustur ve "Zıpçıktı" Osman Bey, eleştirel ve ironik bir mizah anlayışını daha dün yazılmışcasına sunuyor bizlere.

1 Hoşgör Köftecisi ; 2 Kan ; 3 Baharın Etkileri ; 4 Öğleden Sonra ; 5 İşsizlik ; 6 Denize Doğru ; 7 Yaşasın Aşk ; 8 Orhan Veli Edebiyat Hakkında Konuşuyor.

'...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

"Karabibik dağ eteğiyle uzun bir çit arasında uzayan dolambaçlı, tozlu yol üzerinde hızlı hızlı yürümekteydi. Tarlalar içindeki izlerden birisini tutturarak gitmekteydi. Deli Yusufgillerin boynuzunun dibinden geçtikten sonra "Kocadut" un altından da geçti. Birkaç harım dolaştıktan sonra Temre Köyü’ne giren yolu buldu. Temre Köyü, Hıristiyan köyü olup, çoğu halkı ticaretle uğraşırdı. Köy hekimi Linardi’nin kapısına kadar geldi. Kapı açıktı. Başını içeri soktu.

Bey Dağları, Bereketli aşiretinin yaylak yeridir. Her yıl çıkar obalar Bey Dağlarına. Çakır Bey bu obalardan birinin beyi.

Bahşedileni mi arıyorum yoksa ondan mı kaçıyorum bilemiyorum. Bahşedenlerse terk etmiş gitmiş bir zamanlar şarkın gazellerini taşıyan. Lale bahçeleri var derler bir vakit bir derya, çoraklığın bile çark ettiği bu diyarlarda. Evler daha kurulmamış, hüküm daha yönetmemişti. İmdi masal geliyor bunlar heyhat! Düşlerimizin beyhude olacağını elbet biliyorduk, yine de düşlerimiz bile berbattı.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Aksaray’ın mütevazı bir sokağında daracık bir oda... Gençliğinde oldukça güzel olduğu her halinden belli olan yaşlı bir kadın küçük ama temiz ve derli toplu olan bu odada bir köşeye çekilmiş elindeki nakışı işliyordu. Zihnini meşgul edenbin bir düşünce, yüzünde zaman zaman keder ve endişe ifadelerine yol açıyordu. Yaşlı insanlar geride bıraktıkları gençliklerinin mutlu günleri hatırlarına geldiği zaman böyle mahzunlaşırlar. O güzel günlerin bir daha yaşanamayacağını ve geriye dönüşün mümkün olmadığını düşünmek, yaşanmış acıların hatıra gelmesinden daha fazla acı verir onlara.