検索キーワード： 著者 "Halil Cibran" すべてのカテゴリー

Doğu’nun ve Batı’nın birçok romantik ozanı gibi, Cibran’ın da gençlik hayalleri, adaletsizliğin ve zorbalığın ellerinde gibi görünen bu dünyadan, sonsuzluğun beyaz ışığına doğru uçmuştur. İki farklı yazın türü olan bu yapıtların ortak özelliği Cibran'ın görkemli betimlemeleri derin düşünceleri ve "kanatlı sözleriyle" insanı başka bir dünyaya sonsuz bir dinginliğe taşıyor olması.

"Dünya tanrısı çıldırmış, bir erkek ve bir kadın dışında bütün yaşamı yok etmişti. Toprak bir kafatası gibiydi, çukurları kuru, nehir yatakları gri, yüzeyi maden griliğinde. Kadınla erkek gözyaşlarıyla suladı toprağı ve tekrar verimli kıldı, böylece yaşam geri döndü dünyaya." Halil Cebran'ın Dünya Tarihi adlı kitabı yukarıdaki tek tanrı idölünü kıran ve bu sayıyı üçe çıkaran üçlü bir duygu yoğunluğu taşıyor: Güce olan inanç, dünyayı yönetme isteği ve 'Bugün'e duyulan yüce Aşk.

"Bir söz söylemeye geldim ve onu şimdi söyleyeceğim. Ama eğer ölüm engellerse beni, o söyleyecektir. Yarın tarafından, çünkü Yarın Sonsuzluk'un kitabında hiçbir sır barınmaz. Yaşamaya geldim, Sevgi'nin görkeminde ve Güzel'in ışıltısında; onlar ki yansımalarıdır Tanrı'nın. Buradayım yaşıyorum ve sürgün edilmem yaşam alanından, çünkü canlıdır sözüm ve ölünce de yaşatacaktır beni. Herkesin yanında ve herkesin uğrunda olmaya geldim ve bugün benim tek başıma yaptıklarım Yarın yankılanacaktır yığınlardan.

Cibran, Yakın, Orta ve Uzak Doğu'nun geleneksel öğretilriyle Batı düşüncesini karşılaştırmış, bireysel ve toplumsal olgulara çeşitli sentezler getirmiştir. Yapıtlarında şiirsel bir anlatım kullanmış, doğu düşüncesini batı diliyle yazmıştır. Bu nedenle Cibran'ın eserlerini dinleyenler, bir bakıma peygamberlerin kitaplarını dinliyormuş izlenimine kapılırlar. Tıpkı kutsal kitaplardaki gibi yazım büyük önem taşır. Aforizmalarını sanki meydanlarda yüksek sesle okusunlar diye yazmış gibidir. Her kitapta kurgu aşağı yukarı aynıdır. Bir "öğreten" bir de ondan "öğrenenler" vardır. Konu da az çok aynıdır: Doğa, toplum ve insanoğlu.

Haberci', Cibran'ın ikinci kitabı olmasının yanında, meramını çizgilerle resmeden sanatçının, sözcükleri ustalıkla kullanan bir bilge kişiye dönüşmesinin de habercisidir. Geniş bakış açılı, daha derin bir bilgelik; sıcak, yumuşak bir sevecenlik taşıyan, yine de kontrollu bir ironiye sahip, bir çoğu güncelliğini yitirmeyen meseller. Aşk ve özlem dalgasıyla yazılmış, Ermiş'e açılan kapının eşiği ve anahtarı olan kitap."Ve biz, güneş ve dünya, daha büyük bir güneşin ve daha büyük bir dünyanın başlangıcıyız. Ve biz her zaman başlangıç olacağız.

Arap edebiyatında, sancılı bir yazarın denemelerini, öykülerini içermektedir. Zaman zaman tamamen şiir olan bu metinler, Cibran'ın gençlik dönemlerine ait Gözyaşı ve Gülümseyiş ile olgunluk dönemi eserlerinden Fırtınalar adlı kitabından seçilerek bir araya getirilmiştir. İşte yüzyılın başında Batı'dan yazan bir Doğulunun sonu gelmeyecekmiş gibi duran sıkıntıları, yakınmaları, Fırtınaları.

Deli, ırklar, diller, dinler mozaiği, uygarlıklar beşiği topraklarda doğup büyüyen "Lübnanlı Adam"ın ilk kitabı. Yayımlanmasının hemen ardından birçok dile çevrildi. Latin ülkelerinde, Güney Amerika’da, Arapça konuşulan ülkelerde birçok ödül aldı. Kitabın yayınlandığı 1918’e kadar daha çok resim yapan ve sergileyen Cibran, Deli İle birlikte ardarda kitaplarını çıkarmaya, kitlelerle bağ kurmaya başladı. İronik mesellerle, yaşama karşı bazı düş kırıklıkları ve keskin acılıklarla doludur yapıt.

Altmışlı yıllarda Batı Avrupa ve ABD gençliği tarafından en yaygın okunan ve tartışılan yazarlardan biridir Halil Cibran ve 1974'da "Ermiş"in Aytunç Altındal tarafından Türkçe'ye kazandırılmasıyla ülkemizde de tanınmaya başladı ve ilgi gördü. Yaşadığı günlerde kitapları egemenlerce tehlikeli, ihtilalci ve gençlik zehirleyici bulunarak meydanlarda yakılmış, kendisi de Manoit Kilisesi'nce aforoz edilmiştir. Fakat Cibran inançlarından ödün vermez ve şöyle der.