検索キーワード： 著者 "Normurod Norkobbilov" すべてのカテゴリー

Qilichbek yetimlikda o‘sgan va yetimlik nimaligin biladi, shuning uchun qo‘lidan kelgancha yetimlar ko‘nglini olmoqqa urinadi. Uning xotini esa erining oliyjanobligini tushunmaydi, kamsitadi. O‘z yo‘rig‘iga yurishni istamagan erini o‘ziga o‘xshagan johil, janjalkash akalariga urdirtiradi. Shunday kunlarning birida uyidan chiqib ketib, sovuqda daydib yurib, Chamanoyning uyiga faqat tunagani kirib qoladi. Shu voqea sabab mehrga muhtoj, ko‘ngli yetim ikki inson qalbida muhabbat nish uradi va o‘z baxtlarini qurmoq niyatida bu yerlardan bosh olib ketadilar.

Kechagina enasini berib qo'ygan Tog'ay so'qmoq bo'ylab tepa osha ovuliga g'amnoq qaytarkan, do'nglik betida ko'kka qadalib turgan Enatosh - ayol timsolidagi ulkan qoyatoshni o'g'li yo’liga hayolchan termulib o'tirgan enasini eslatib yuboradi. U hanuz o'g'lini kutib yo'liga intizor o'tiribdi... Shu ruhiy kashfiyotdan so'ng Tog'ay vodiydagi "tosh haykallar" qo'riqchisiga aylanib qoladi.

Insonni o'rab olgan makon nihoyatda go’zal! Faqat uni o'z vaqtida ko'rmoq, sezmoq kerak xolos. Vaqt esa kutmaydi. U tez oqar suvdek shitob... Befarq, loqayd odamlar turmushida behuda kuyib, kul bo’layotgan vaqt faryod etadi. Hikoya shu haqda.